اگر با صادرات و واردات از طریق دریا سر و کار دارید، حتماً نام ISPS Code به گوشتان خورده. ممکن است شنیده باشید که بدون رعایت این کد، کشتی‌ای حق ورود به بندری را ندارد یا تخلیه بارش به تأخیر افتاده. اما ISPS دقیقاً چیست؟ چه مزایا و چالش‌هایی دارد؟ و چرا اجرای آن در ایران هم، مانند کشورهای دیگر، حیاتی و گاهی پیچیده است؟
انرژی خورشیدی در ایران به سرعت در حال رشد است. از پروژه‌های بزرگ نیروگاه خورشیدی گرفته تا خانه‌های ویلایی و کارگاه‌های صنعتی، تقاضا برای پنل‌های خورشیدی بالا رفته. چین به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده پنل خورشیدی در جهان، اولین انتخاب بسیاری از واردکنندگان است. اما واردات این محصول به ایران نیاز به شناخت مسیرهای حمل و نقل، مدارک، تعرفه‌ها، چالش‌ها و انتخاب یک شرکت حمل‌ونقل حرفه‌ای دارد.
وقتی حرف از حمل و نقل دریایی یا کانتینری می‌شه، یکی از اولین چیزهایی که به چشم می‌خوره، اون تکه پلاستیک یا فلز کوچیکیه که در کانتینر رو باهاش پلمپ می‌کنن. شاید ساده به‌نظر برسه، اما همین پلمپ کوچیک نقش مهمی در امنیت، شفافیت و اعتبار بار داره. مخصوصاً در بنادر ایران، مثل بندرعباس، بوشهر یا امام خمینی، پلمپ کانتینر یک الزام جدی برای عبور قانونی و ایمن کالاهاست. اما دقیقاً چرا پلمپ می‌کنن؟ آیا فقط برای امنیت کالاهاست یا دلایل دیگه‌ای هم داره؟
در دنیای پرسرعت تجارت بین‌المللی، حمل‌ونقل دریایی همچنان یکی از مهم‌ترین ستون‌های جابه‌جایی کالاها محسوب می‌شود. اما وقتی پای کالاهای خطرناک به میان می‌آید، دیگر موضوع فقط درباره بارگیری و تخلیه ساده نیست؛ بلکه قوانین، استانداردها و مقررات بین‌المللی بسیار دقیقی وارد ماجرا می‌شوند. در این میان، کد IMDG نقش نجات‌دهنده‌ای را ایفا می‌کند.
وقتی حرف از حمل بارهای بین‌المللی می‌زنیم، همه اول به سرعت و قیمت فکر می‌کنن. اما یه چیز مهم‌تر هم هست که معمولاً فراموش می‌شه: امنیت بار در مسیر. حالا تصور کن یه کانتینر پر از دستگاه‌های صنعتی یا بشکه‌های مواد شیمیایی روی عرشه کشتی بدون مهار درست، در وسط دریا تکون بخوره. فقط کافیه یه موج بلند بیاد... فاجعه! اینجاست که چیزی به اسم «لشینگ» وارد ماجرا می‌شه.
